Nee is oké, zolang het een ja is tegen jezelf

Voor wie het nu al vreest: nee, dit is geen blog over een carrièreswitch naar coach omdat ik mijn negatieve ervaringen wil gebruiken om anderen te helpen. Of omdat ik nu een gigantisch inzicht heb opgedaan en deze openbaring wil delen. Hoewel ik stiekem hoop dat het inzicht dat ik nu met je deel een openbaring is voor een ander. 

Nee, nee en nog eens nee
Van jongs af aan leren we onze grenzen aangeven. Leren we ‘nee’ zeggen tegen dingen die we niet willen of waarvan we niet gediend zijn. We zeggen nee tegen huiselijk geweld, tegen seksuele intimidatie en tegen pesten. Ook mijn dochter van 2,5 is er al zeer bedreven in (tenzij ik nee tegen haar zeg, maar dat is een ander verhaal. Het is dan ook heel onredelijk dat ze niet met een prinsessenjurk, bidon, 26 knuffels en 5 boeken mag gaan slapen van mij). 

De zoekwoorden ‘zeg nee’ leveren maar liefst 16.300.000 hits in Google op en bestaan met name uit hulpboeken en petities: zeg nee tegen de spoedwet, zeg nee tegen de coronamaatregelen, zeg nee tegen Zwarte Piet, zeg nee tegen een te druk sociaal leven en zeg nee tegen het youtube-kanaal van Lange Frans. 

Nee is dan ook onlosmakelijk verbonden met negativiteit. Maar zolang het niet direct met ons privéleven te maken heeft, is nee zeggen in elk geval niet zo moeilijk. 

Nee als zzp’er is oncomfortabel 
Als zzp’er vind ik nee zeggen vooral oncomfortabel. Nee zeggen is geen opdracht en dat betekent geen geld om de hypotheek te betalen. Los van te lage tarieven of geen beschikbaarheid, heb ik in mijn vijf jaar als zelfstandige één keer nee gezegd tegen een opdracht omdat het onderwerp en ik mijlenver uit elkaar stonden. Tot één maand geleden. Want wat er de laatste weken in mijn mailbox verscheen gaat zo’n beetje in tegen alles wat ik beschouw als een goed fundament voor een fijne samenwerking. Twee recentelijke voorbeelden: 

  • voorbeeld 1, helaas geen fictie
    “Om te zien of je kunt schrijven ontvangen we voor morgen graag een gratis samenvatting van ongeveer een A4’tje van ons 43 pagina tellend document met interne comments en discussiepunten. En daarnaast zien we graag een websitetekst tegemoet van deze samenvatting.” (ongeschreven: gratis)

     

  • voorbeeld 2, ook waargebeurd
    “Jij bent een van de vier die we gekozen hebben voor een gratis proefopdracht die we maandagochtend willen ontvangen. We zien graag dat je een opzet maakt van een merkverhaal en eventuele uitwerking in communicatie. Gestuurd donderdagavond 21.30 uur. Deadline, maandagochtend 9 uur.” 

Eén van de twee proefopdrachten heb ik gedaan. Gewoon om te zien of het leuk was. Waarop een drie weken durende stilte viel. Opgevolgd door een recentelijk bericht dat ik als beste uit de bus kwam en dat ze me nu een betaalde proefopdracht wilden laten doen met nog 3 andere copywriters om te zien wie de beste match was bij hun gedachtegoed. Uiteraard was mijn reactie dat ik enigszins verbaasd was dat je na een proefopdracht tussen 4 copywriters als beste uit de bus komt, maar je vervolgens weer tegenover 3 andere copywriters moet bewijzen. 

De andere aanvraag heb ik voorzien van een beargumenteerde mail waarom de vraag eigenlijk vrij abnormaal was en me normaal gesproken een week tijd in beslag zou nemen. Maar, omdat ik begrijp dat je een gevoel wil krijgen bij mijn stijl en capaciteit om complexe materie snel eigen te maken, stuurde ik een tegenvoorstel met wat wel reëel was in mijn ogen qua gratis en vrijblijvende proefwerkzaamheden en deadlines. Nul reactie terug. 

Ik zeg ja
Begrijp me niet verkeerd. Natuurlijk begrijp ik dat opdrachtgevers die mij niet kennen, gevoel willen krijgen bij mijn schrijfstijl of mate waarin ik complexe materie vertaal naar begrijpbare teksten. En ik ben echt niet te beroerd om hierin iets voor hen te betekenen. Maar je vraagt in het restaurant toch ook niet om een gratis maaltijd om te kijken of de kookstijl je wel aanspreekt? 

Dus ik heb nee gezegd. En voor deze opdrachten bedankt. Zodat de negativiteit en vooral frustratie die het me bij voorbaat opleverde omgezet werd in een positieve ja voor mezelf. Ja tegen zelf keuzes maken. Ja tegen kiezen voor een samenwerking op basis van wederzijds vertrouwen. En niet tegen een relatie die al wringt voordat hij begonnen is. Want we weten allemaal hoe die eindigen. 

Moraal van het verhaal
Een bewuste nee is een positieve ja voor jezelf. Hoe moeilijk het ook is. Kiezen voor jezelf. Voor jouw waarden. Voor je gezin. Voor alles wat jij belangrijk vindt. Daar staat -in elk geval voor mij- geen geld of opdracht tegenover. 

P.S. Voor coaching mag je me altijd bellen hoor 😉

Deze post heeft een reactie

Geef een reactie

Ik haat kamperen

Ik heb kamperen altijd leuk gevonden. Zat jarenlang bij de scouting en heb mijn patrouille als patrouilleleider de nodige overwinningen bezorgd.

Lees verder »